"Τι είναι;" Ένα παιχνίδι που εξασκεί τη φαντασία.

Ένα παιχνίδι που επινοήσαμε με τους λεβέντες και το παίζουμε συχνά με επιτυχία:

Τίτλος: "Τι είναι;"

Πώς παίζεται:

Παίρνουμε ένα τυχαίο αντικείμενο. Ο πρώτος δείχνει το αντικείμενο και, αφού το εξετάσει, με περισπούδαστο ύφος δηλώνει τι πραγματικά είναι (πχ. στυλό, πιάτο, κινητό, οτιδήποτε).

Να γίνουν όλα όπως πριν;

"Nα γίνουν όλα όπως πριν" 
"Να επιστρέψουμε στην ομαλότητα"
Όχι.
Δεν θέλω να γίνουν όλα όπως πριν.
Δεν θέλω να επιστρέψουμε στα όσα είχαμε συνηθίσει να ονομάζουμε "ομαλότητα".

Και λίγη γκρίνια

Δεν το συνηθίζω, αλλά πρέπει να γκρινιάξω, αλλιώς θα σκάσω.
Και θα γκρινιάξω για όλες κι όλους που τραβούν τα ίδια, αλλά δεν έχουν γκρινιάξει ακόμη.
Ακούστε λοιπόν καλά, γιατί αυτά δεν ξαναλέγονται:
Μένουμε σπίτι.
4 νομά, που ευτυχώς έχουν τέσσερα δωμά.
Έξοδος πουθενά, μόνο βεράντα και ταράτσα, αν είναι καλός ο καιρός.
Τα αγόρια όπως είναι φυσικό, έχουν τρελαθεί. Όλη αυτή η ενέργεια και πουθενά εκτόνωση, το σπίτι λοιπόν γίνεται πεδίο μάχης.
Και λες έστω, μπορεί να είμαστε στην ανεργία, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε λίγο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά. Μπα, πού τέτοια τύχη.
Πρώτον, ο μπαμπάς κι η μαμά πρέπει να δουλέψουν. Όχι δουλειά πληρωτή φυσικά (πάει αυτό) αλλά δουλειά για την "επόμενη μέρα", προετοιμασία, οργάνωση, βιογραφικά, προτάσεις. Και να πρέπει να τα κάνεις αυτά, ενώ οι μικροί λυσσάνε.