Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Εύχομαι
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
και μια υπέροχη νέα χρονιά με
ΥΓΕΙΑ
ΧΑΡΑ
ΑΓΑΠΗ
ΕΥΤΥΧΙΑ
και
ΔΥΝΑΜΗ
για όλους μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Τρόπος να πιαστούν οι παιδόφιλοι του Δικτύου

Παιδάκια από φτωχές χώρες εξαναγκάζονται να εκπορνευθούν μέσω του Ίντερνετ από τις οικογένειές τους που πασχίζουν να επιβιώσουν. 
Τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι σχέσεις τους όταν μεγαλώσουν θα είναι προβληματικές. Όμως το δίλημμα είναι ή αυτό ή θάνατος από την πείνα.
Άντρες από τις χώρες της αφθονίας, εκμεταλλεύονται την ανωνυμία του δικτύου για να παίξουν με τις αθώες ψυχούλες στην άλλη άκρη της γης χωρίς καθόλου να τους νοιάζει τι τραύματα θ' αφήσουν αυτά τους τα παιχνίδια. 
Θα έπρεπε να νοιάζονται. Αυτοί δεν αγωνίζονται για την επιβίωση.
Υπάρχουν όμως αυτοί που νοιάζονται. Κι επειδή ο μόνος τρόπος να πιαστούν και να καταδικαστούν οι παιδόφιλοι είναι "στα πράσα", έφτιαξαν μια ψηφιακή μικρούλα που παγιδεύει αυτούς που είναι πρόθυμοι ν' ασελγήσουν μ' ένα μικρό παιδί.
Δείτε το βίντεο και υπογράψτε την έκκληση για να κάνουμε τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν την προσέγγιση και να πατάξουν το πρόβλημα στην πηγή του, τη ζήτηση.


Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.


Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Η κεραμίδα!


«Μαμά το ποδαράκι μου πονάει.» Έτσι άρχισαν όλα.
Στην αρχή νομίσαμε ότι το ήταν ένα απλό στραμπούληγμα. Όμως ο πόνος συνεχίστηκε δυο μέρες, τρεις. Δε φαινόταν για απλό στραμπούληγμα. Άσε που ο μικρός μας δεν έχει βγει καθόλου (μα καθόλου) πονεσιάρης. Είπαμε μήπως ήταν καμιά θλάση. Πήγαμε στο νοσοκομείο περιμένοντας να βγούμε με κανένα νάρθηκα ή κάτι τέτοιο. Όμως ο γιατρός έριξε μια ματιά στην ακτινογραφία και σούφρωσε τα φρύδια. Μετά φώναξε ένα συνάδελφο. Μετά κοίταξε το παιδί, μετά εμένα (μ’ αυτό το ύφος που δεν προμηνύεται τίποτα καλό) και είπε: «Θα μείνετε μέσα.»
«Τι τρέχει γιατρέ;» ρωτάω και πέφτω από τα σύννεφα:
Ο νεαρός μας έχει κάτι που λέγεται Νόσος του Πέρθες (Perthes Disease). 
Πρόκειται για ιδιοπαθή νόσο, πράγμα που σε απλά ελληνικά σημαίνει πως οι γιατροί δεν έχουν ιδέα τι το προκαλεί, εκτός μόνο ότι δεν οφείλεται σε μικρόβιο ή τραύμα. Η νόσος προκαλεί νέκρωση του οστού του ισχίου, με λίγα λόγια καταστρέφεται το πάνω μέρος του μηριαίου, ακριβώς στην άθρωση της λεκάνης. Το αποτέλεσμα είναι, φυσικά, καταστροφή της άρθωσης, πράγμα που μοιραία θα οδηγήσει σε αναπηρία, αν αφεθεί στην τύχη της. Αν όμως η νόσος ανακαλυφθεί έγκαιρα, μπορούν να ληφθούν μέτρα για να σταματήσει η περαιτέρω φθορά και να μπορέσει ο οργανισμός να επιδιορθώσει τη βλάβη. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο ασθενής είναι αρκετά μικρός ώστε τα οστά του να μην έχουν «δέσει» ακόμη.
Τα καλά νέα: ο μικρός μας είναι αρκετά μικρός ώστε να εμπίπτει σ’ αυτή την κατηγορία.
Τα κακά νέα: για να γίνει η δουλειά σωστά και να μην παραμορφωθεί το κόκκαλο, ο μικρός ασθενής πρέπει να διάγει ζωή υπερήλικα, για τα επόμενα 2-5 χρόνια. Απαγορεύονται τα τρεχάματα, τα πηδήματα, το κυνηγητό και το κουτσό. Απαγορεύεται το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ακόμη και τα «μήλα». Απαγορεύεται η παιδική χαρά. Απαγορεύονται οι παιδότοποι με φουσκωτά κάστρα. Απαγορεύεται ακόμη και το περπάτημα χωρίς δεκανίκια. Επιτρέπεται η ξαπλοθεραπεία, η καναπεδοθεραπεία, η τηλεόραση, τα επιτραπέζια και όλα τα καθιστικά παιχνίδια. Και τα ηλεκτρονικά. Και με τόσο υγιεινό τρόπο ζωής, πρέπει να χάσουμε και βάρος. Α, ναι, το κολύμπι επιτρέπεται. Αρκεί να υπάρχει κολυμβητήριο, φυσικά. Όσο για το περπάτημα, αυτό μόνο με πατερίτσες. 
Όσο θα διαρκεί η αποθεραπεία, θα πρέπει να πηγαίνουμε τακτικά για επανέλεγχο. Βλέπετε, ακόμη και με την καλύτερη συμπεριφορά, ακόμη κι αν ο οργανισμός γιατρέψει το κατεστραμμένο κόκκαλο με τις καλύτερες προδιαγραφές, το νέο κόκκαλο δε θα είναι ποτέ όπως το παλιό. Με λίγα λόγια, το κουσούρι θα υπάρχει. Αν είμαστε τυχεροί, σχεδόν δε θα φαίνεται. Αν όμως δεν είμαστε, το καινούριο κόκκαλο θα μεγαλώσει στραβά, το πρόβλημα θα είναι σοβαρό και η κινητικότητα του νεαρού μας πολύ περιορισμένη. Για να το προλάβουν αυτό οι γιατροί θα βγάζουν συχνές ακτινογραφίες κι όταν διαπιστώσουν ότι τα πράγματα πάνε άσχημα θα επέμβουν με χειρουργική επέμβαση.
Ο μικρός μας πονούσε γιατί η κατάσταση ήταν στην «οξεία φάση» είπαν οι γιατροί. Για να υποχωρήσει η φλεγμονή, κι επομένως ο πόνος, τον έβαλαν σ’ ένα κρεββάτι για δύο βδομάδες μ’ ένα βαρίδι κρεμασμένο στο πόδι. Ευτυχώς, αποδείχτηκε καλόβολος άρρωστος και δεν έχασε το κέφι του στιγμή. Δε θα σας πω πώς περάσαμε αυτές τις δυο βδομάδες: τα εικοσιτετράωρα στο νοσοκομείο, το μπαμπά που ανέλαβε σπίτι και παιδί, το μεγάλο αδελφό που περνούσε σύνδρομο ζήλειας-στέρησης, κι όλα τα άλλα που όσοι έχετε περάσει από νοσοκομείο γνωρίζετε καλά.
Θα μιλήσω μόνο για όσα πρέπει να ξέρετε αν σας τύχει (να μη σας τύχει).
Τα πράγματα στο νοσοκομείο θα είναι δύσκολα. Ο ασθενής πρέπει να είναι ανάσκελα, ούτε καθιστός, ούτε στο πλάι, ούτε καν για τον ύπνο. Η μαμά θα κοιμάται στη διπλανή καρέκλα και θα τον ισιώνει καμιά εικοσαριά φορές κάθε νύχτα, όταν γυρνάει στον ύπνο του. Ακόμη και τη μέρα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ο μικρός μας προσπαθούσε να παίξει ανάσκελα Lego και Playmobil και του έπεφταν τα εξαρτήματα στα μούτρα. Ακόμη και το φαγητό ήταν προβληματικό, αφού μπορούσε μόνο να μισο-σηκωθεί.
Το χειρότερο ίσως ήταν το βασανιστήριο της φαγούρας, στο ακινητοποιημένο πόδι. Το υπόλοιπο σώμα το πλέναμε όπως-όπως, με υγρό σφουγγάρι, μπροστά στο νιπτήρα. Ακούς πως σε άλλα μέρη κάνουν στους ασθενείς μπάνιο με ειδικά συστήματα που τοποθετούν το σώμα στο λουτρό με την κατάλληλη κλίση... Εδώ φυσικά δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα. Το μπάνιο ήταν μια σκέτη μπανιέρα, όχι πολύ καθαρή. Δεν υπήρχαν ούτε καν χειρολαβές ή κάθισμα. Υπήρχαν παιδιά εκεί μέσα με σοβαρά τραύματα ή παθήσεις που είχαν κλείσει μήνα, μήνες – πώς καθαρίζονταν; Και με τις κατακλίσεις τι γίνεται; Δεν είδα πουθενά να περνά φυσιοθεραπευτής για τους κατάκοιτους. Οι νοσοκόμες δεν ήταν αρκετές – τις νύχτες είχαμε μόνο μια σε όλο το τμήμα, για 30-40 παιδιά. Ήταν αδύνατο να μην έχει κάθε παιδί συνοδό όλο το 24ωρο, αλλά δεν υπήρχε καμιά πρόβλεψη για το πού θα μείνει, τι θα φάει, πού θα κοιμηθεί αυτός ο άνθρωπος, ακόμη και για χρόνιες νοσηλείες. Τα μεγαλεία των ελληνικών νοσοκομείων.
Πάντως το βαρίδι (έλξη το λένε) φαίνεται πως κάτι έκανε, γιατί ο πόνος τελικά υποχώρησε και οι γιατροί μας άφησαν να βγούμε. Τώρα είμαστε σπίτι και περνούμε φάση προσαρμογής. Σιγά-σιγά πρέπει να μάθουμε να κάνουμε πράγματα με καινούριους τρόπους, από τις μετακινήσεις ως το βραδινό μπάνιο κι από το παιχνίδι ως το κατούρημα. Φυσικά δεν υπάρχει κινησιολόγος, φυσιοθεραπευτής, ή εκπαιδευτής για να μας δείξει το σωστό τρόπο. Ο γιατρός δεν έκανε καν σύσταση για το τι είδους δεκανίκια ταιριάζουν στην περίπτωσή του. Πρέπει να βρούμε τις απαντήσεις μόνοι μας – είπαμε, ελληνικό σύστημα υγείας. Για όλα λοιπόν ανατρέχουμε στο διαδίκτυο κι αυτή η μαμά σκέφτηκε ν' ανοίξει μια σελίδα για να βάλει όσα μαθαίνει μέσα, με την ελπίδα πως ότι θα βοηθήσουν κι άλλους.

Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.


Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Αν ο γιατρός λέει ψέματα πως του …τελείωσε το πλαφόν των 200 πελατών

Ιατροί ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΙ τέρμα το δούλεμα. Διαδώστε το παντού!


Εκ των προτέρων κάνω γνωστό ότι το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και αφορά ΟΛΟΥΣ μας. Ανεξαιρέτως ΟΛΟΥΣ. Αφορά την υγεία μας προσωπικά αλλά και των οικογενειών μας. Ας μεριμνήσουμε όλοι με ένα σχόλιο το θέμα να επανέρχεται συχνά στις πρόσφατες δημοσιεύσεις των ομάδων, ούτως ώστε να το δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι φίλοι.
Επί της ουσίας: Πριν από λίγες ημέρες έψαχνα γιά γιατρό παθολόγο συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΙ. Με τα πολλά και αφού ασχολήθηκα με 3ψήφια και 4ψήφια τηλεφωνικά νούμερα ανακάλυψα ότι υπάρχει αυτός http://www.odigostoupoliti.eu/simvevlimeni-eopii/ ο υπερσύνδεσμος που αφού του συμπληρώσεις τα στοιχεία του Δήμου-περιοχής και της ειδικότητας που σε ενδιαφέρει, πληροφορεί σε καρτέλλα όλα τα στοιχεία (ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις, τηλέφωνα, χάρτης) των ιατρών.
Αφού βρήκα λοιπόν πάνω από 10 ιατρούς παθολόγους στην περιοχή που με ενδιέφερε άρχισα να τους παίρνω τηλέφωνο στη σειρά. ΟΛΟΙ (λες και ήταν συνεννοημένοι μεταξύ τους) μου είπαν ότι τους τελείωσε το πλαφόν των 200 επισκέψεων που υποχρεούνται από τη σύμβασή τους να κάνουν μηνιαία δωρεάν βάσει ασφαλιστικού ταμείου και πως αν επιθυμούσα εξέταση ιατρική θα έπρεπε να πληρώσω ως ιδιώτης. Σας κάνω γνωστό ότι ήθελα βεβαίωση για το παιδί μου, να συμμετέχει στο μάθημα της γυμναστικής στο σχολείο. Η «ταρίφα» που μου είπαν αυτοί οι 10 γιατροί κυμάνθηκε από 20 έως 50 €.
Μου έκανε εντύπωση πως ΟΛΟΙ είχαν συμπληρώσει το πλαφόν των επισκέψεων. Βρήκα λοιπόν αυτή http://www.odigostoupoliti.eu/diath…roi-eopyy-pedi/#sthash.U7SvVQL5.ijUnxNOP.dpbs την ιστοσελίδα η οποία ενημερώνεται σε χρόνο real time και έκπληκτος (αφού συμπλήρωσα τα πεδία) είδα πως από τους δέκα (10) παθολόγους που πριν είχα πάρει τηλέφωνο και μου είχαν πει ότι δεν είχαν άλλα δωρεάν ραντεβού, ΜΟΝΟ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΧΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΑ 200. Οι υπόλοιποι εννέα (9) γιατροί μου έλεγαν ψέματα. Άλλος είχε 20 στα 200 άλλος 40/200 άλλος 80/200.Κανένας τους δεν είχε υπερβεί τα μισά ραντεβού που οφείλουν να εξυπηρετούν μηνιαία προς τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΙ.
Μετά από αυτό το γεγονός ξαναπήρα μία γυναίκα παθολόγο η οποία μόνο που δεν με έδειρε κιόλας επειδή την ξαναενόχλησα και μου πούλησε εκ νέου το ίδιο παραμύθι του πλαφόν και πως αν επιθυμούσα εξέταση και βεβαίωση γιά την γυμναστική του παιδιού μου θα έπρεπε να κλείσω ιδιωτικό ραντεβού μετά από 2 μέρες και πως θα πλήρωνα 30 ευρώ την επίσκεψη. Της είπα πως βλέπω ζωντανά στον υπολογιστή τα ραντεβού που είχε ήδη κάνει και πως αυτά δεν ήταν 200 μέσα στον Οκτώβριο αλλά ήταν 40 και πως θα έκανα καταγγελία στο Υπουργείο Υγείας. Μου έκλεισε ραντεβού χωρίς άλλη κουβέντα μέσα σε 3 ώρες και μου έδωσε την βεβαίωση που ήθελα χωρίς να πληρώσω τίποτα.
Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμβεβλημένων με το Δημόσιο σύστημα παροχής υγείας Ιατρών, χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους ως «συμβεβλημένων» μόνο και μόνο γιά κράχτη και προς άγρα πελατείας.
Συνάδελφοι, μη αφήνετε παρόμοια θέματα να περνούν απαρατήρητα. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε ο καθένας μας γιά να ξεσκεπάζουμε τέτοιες καταστάσεις.

Σημείωση: το άρθρο είναι από εδώ. Διαδώστε το όσο μπορείτε, για να το μάθουν όσοι το χρειάζονται.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Πώς ξεχωρίζεις το γάλα

Δυο-τρία κουτιά γάλα στο ψυγείο και όλα ανοιγμένα; Πώς θα μάθετε στο σύζυγο και τα παιδιά να πιάνουν αυτό που έχει ήδη ανοιχτεί; Πώς θα το θυμάστε εσείς;
Εύκολο:


Ζωγραφίστε μια φατσούλα στο καπάκι. Τα παιδιά δε θα πιάσουν κανένα άλλο κουτί. Ακόμη κι ο αντρούλης σας θα το μάθει γρήγορα. Και δε χρειάζεται να έχετε πάντα μαρκαδόρο στο χέρι: μόλις το κουτί αδειάσει, περνάτε το ζωγραφισμένο καπάκι στο επόμενο.


Τα παιδιά παίζουν κρυφτό

Αξιολάτρευτες φωτογραφίες παιδιών που παίζουν κρυφτό. Δείτε τις!










Οι φωτογραφίες δεν είναι δικές μου.Μου τις έστειλαν σε μήνυμα και δε μπόρεσα να μην τις μοιραστώ μαζί σας.
Δεν είναι τέλειες;
Χτυπάω το κεφάλι μου τώρα που δεν τράβηξα κι εγώ μερικές, όταν ήταν και τα δικά μου μικρότερα, πριν "πονηρέψουν".
Αν έχετε δικές σας, παρακαλώ, μη διστάζετε, μοιραστείτε τις μαζί μας.
Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά μας καλύτερα.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Εκπαιδευτικά κουπόνια και επιλογή σχολείου. Τί κίνδυνοι υπάρχουν;

Πολύ πριν ανοίξουν τα σχολεία άρχισε να προετοιμάζεται το έδαφος για την εισαγωγή του λεγόμενου "voucher." Τι στην ευχή είναι αυτό και πώς θα επηρεάσει εμάς και τα παιδιά μας;


Ας διαβάσουμε το άρθρο του Δημήτρη Τσιριγώτη, Φυσικού, από εδώ:

Όλα δείχνουν ότι το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια παιδεία θα δοθεί με όπλο το εκπαιδευτικό κουπόνι (School voucher ) που συνδυάζεται με την ελεύθερη επιλογή σχολείου από τις οικογένειες των μαθητών. Στο τέλος του κειμένου θα σας πω μία ιστορία που θα μοιάζει με ιστορία συνωμοσίας. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από τη στιγμή που αναφέρεται σε συνωμότες .Για εκείνους που συνωμοτούν εις βάρος της δωρεάν και δημόσιας παιδείας της χώρας. 



Τι είναι το εκπαιδευτικό κουπόνι (voucher

Το εκπαιδευτικό κουπόνι θα δίνεται στους γονείς κάθε παιδιού και θα αντιστοιχεί στα έξοδα της φοίτησής του για ένα έτος .Οι γονείς θα αναζητούν το καλύτερο σχολείο για το παιδί τους σε μια μεγάλη βάση δεδομένων που θα περιέχει όλα τα στοιχεία των σχολείων της χώρας. Αν επιλέξουν ιδιωτικό σχολείο προφανώς θα πληρώνουν τη διαφορά .Στην αρχή κάθε εκπαιδευτικού έτους ο κάθε διευθυντής σχολείου θα πηγαίνει στην τράπεζα με τα κουπόνια που θα έχει καταφέρει να μαζέψει και θα τα εξαργυρώνει σε χρήματα. Με τα χρήματα αυτά θα πρέπει να καλύψει όλα τα λειτουργικά έξοδα του σχολείου του (μισθοί εκπαιδευτικών , ρεύμα, νερό, τηλέφωνο ,κτιριακή συντήρηση ,πετρέλαιο , εξοπλισμός εποπτικών μέσων κ.α).Κοντολογίς το κάθε σχολείο θα έχει το δικό του budget (ανάλογα με τον αριθμό των εγγραφών ) και με αυτό θα πρέπει να καλύπτει όλα τα λειτουργικά έξοδα για ένα έτος, σα να ήταν μια αυτόνομη επιχείρηση. 

Επειδή παρακάτω θα ακούσετε πράγματα εξωφρενικά που θα δυσκολεύεστε να πιστέψετε θέλω να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει μεγάλη διεθνής εμπειρία και ότι όμοιες ή παρόμοιες πρακτικές έχουν ήδη εφαρμόσει αρκετές χώρες όπως η Αγγλία, οι Η.Π.Α., η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Σουηδία , η Δανία, η Ολλανδία κ.α. Επίσης αναρωτηθείτε πόσο δύσκολο ήταν πριν από 3-4 χρόνια να πιστέψετε κάποιες φωνές που μίλαγαν για αύξηση ωραρίου , για απολύσεις , για συγχώνευση σχολείων και για μείωση μισθών. 

Θεωρία συνομωσίας ή πράξεις συνωμοτών;

Ποιες είναι όμως οι αιτίες που η κυβέρνηση φαίνεται ότι μελετά πολύ σοβαρά την εφαρμογή του μοντέλου του εκπαιδευτικού κουπονιού ; Η απάντηση βρίσκεται στην παροιμία « με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Από τη μία θα δώσει ένα νέο κτύπημα στο κοινωνικό κράτος ( συρρίκνωση δημόσιας παιδείας) και από την άλλη θα ευνοήσει τα ιδιωτικά συμφέροντα και τους αγαπημένους της «σχολάρχες»(δίνοντάς τους κρατική χρηματοδότηση αφού οι γονείς θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το voucher και στα ιδιωτικά σχολεία). 

Α) ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 
Το κλειδί της όλης υπόθεσης είναι να μεταφέρει την ευθύνη για το ποια δημόσια σχολεία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και ποια θα κλείσουν στους γονείς. Δίνοντας σε εκείνους το δικαίωμα επιλογής σχολείου ( χωρίς κανένα πλέον γεωγραφικό όριο που υπήρχε μέχρι σήμερα και που επέτρεπε στα παιδιά να φοιτούν μόνο σε σχολεία της περιοχής κατοικίας τους) ουσιαστικά θα τους βάζει να ψηφίζουν ποια σχολεία είναι καλά( πολλές επιλογές γονέων) και ποια είναι κακά .Φυσικά τα κακά σχολεία θα λειτουργούν με χαμηλό ετήσιο budget και τελικά θα κλείνουν αφού δεν θα έχουν αρκετούς πελάτες. Ουσιαστικός λοιπόν στόχος είναι το κάθε σχολείο να λειτουργεί σα μια αυτόνομη επιχείρηση που το μέλλον της θα κρίνεται από τις πωλήσεις της (εγγραφές μαθητών).Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς που θα ανήκουν σε ένα σχολείο που θα αναγκαστεί να κλείσει λόγω χαμηλής ζήτησης από τους γονείς το υπουργείο έχει φροντίσει να πάρει τα μέτρα του. Μέχρι σήμερα αυτοί οι εκπαιδευτικοί χαρακτηρίζονταν « υπεράριθμοι» και το υπουργείο παιδείας ήταν υποχρεωμένο να τους διασφαλίσει νέο σχολείο για να εργαστούν και μάλιστα κατά προτεραιότητα σε σχέση με άλλες χαρακτηρισμένες ομάδες ( από μετάθεση , διάθεση ΠΥΣΔΕ-ΠΥΣΠΕ, κλπ).Από εδώ και στο εξής αυτοί οι εκπαιδευτικοί απλά θα απολύονται αφού το υπουργείο παιδείας έχει σκοπό να νομοθετήσει την υπαγωγή των οργανικών θέσεων κατευθείαν στα σχολεία .Ήδη έχει εξαγγείλει ότι μέχρι τις αρχές του Ιουλίου του 2014 θα δοθεί οργανική θέση σε συγκεκριμένο σχολείο ,και μάλιστα χωρίς περιορισμό ωρών, σε όλους τους εκπαιδευτικούς .Ας καταλάβουμε ότι αυτό είναι μόνο το «τυράκι της φάκας». 

Βέβαια για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του εκπαιδευτικού κουπονιού έχει γίνει μια απίστευτη προετοιμασία από πλευράς του υπουργείου παιδείας.(αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, ατομική αξιολόγηση, σύστημα καταγραφής δεδομένων my school, σταθμισμένες εξετάσεις με τη χρήση τράπεζας θεμάτων). 

Με τι κριτήρια θα επιλέγουν οι γονείς το σχολείο που επιθυμούν για τα παιδιά τους; 

Με βάση και τη διεθνή εμπειρία οι γονείς θα έχουν πρόσβαση σε μια μεγάλη βάση δεδομένων (σε αρκετά κράτη έχει την ονομασία my school ) με όλα τα σχολεία της χώρας (δημόσια και ιδιωτικά)που θα περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειάζονται για να κάνουν τη σωστή επιλογή : 

1)Στοιχεία για τους εκπαιδευτικούς κάθε σχολείου : Οι εκπαιδευτικοί θα έχουν μετρήσιμα προσόντα αφού θα έχουν περάσει από αξιολόγηση 
2) Στοιχεία για τις επιδόσεις των μαθητών : Θα παρέχονται στατιστικά αποτελέσματα από τις επιδόσεις των μαθητών(leaguetables) και φυσικά επειδή πρέπει η κρίση των επιδόσεων να θεωρείται αντικειμενική και αξιόπιστη εδώ ¨κουμπώνει ¨η χρήση της τράπεζας θεμάτων . 
3) Στοιχεία για την συνολική εικόνα του σχολείου ( εύρυθμη λειτουργία , εξεύρεση περισσότερων οικονομικών πόρων από χορηγούς και δημοτικούς φορείς , τα project , οι μειονότητες που φοιτούν στο σχολείο ,το συνολικό διαθέσιμο budget του σχολείου).Τα στοιχεία αυτά θα καταγράφονται κάθε έτος με τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδος (ΑΕΕ). 

Β) ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 
Οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων ,εδώ και λίγο καιρό, ζητούν επιτακτικά από την κυβέρνηση κρατική χρηματοδότηση μέσω εκπαιδευτικών κουπονιών και φαίνεται ότι κατά πάσα πιθανότητα θα τη λάβουν. Το υπουργείο παιδείας λοιπόν θα δίνει στους γονείς το δικαίωμα να επιλέξουν ( με τη χρήση του voucher) και ιδιωτικό σχολείο για το παιδί τους αρκεί να καλύπτουν τη διαφορά στα έξοδα φοίτησης . Φυσικά δεν θα είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση θα προωθήσει κρατική χρηματοδότηση σε ιδιωτικά συμφέροντα (τρανό παράδειγμα οι τράπεζες). Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο θα σώσει οικονομικά πολλούς σχολάρχες που λόγω της κρίσης έχουν τεράστια οικονομικά αδιέξοδα αλλά θα χρησιμοποιήσει την μετατόπιση πολλών παιδιών από τα δημόσια στα ιδιωτικά σχολεία για να ελαττωθεί ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία και έτσι αυτά να οδηγούνται στη συγχώνευση ή στο κλείσιμο. 
(Σημείωση δική μου: για άλλα σκανδαλώδη στα ιδιωτικά σχολεία δείτε εδώ.)

Με ποιες μεθόδους όμως στρώθηκε το έδαφος για την επέλαση των «σχολαρχών» ; 

1) Η μελέτη του ΙΟΒΕ Όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις προηγείται η λίπανση του εδάφους από μελέτες που αποδεικνύουν αυτό που συμφέρει τους ενδιαφερόμενους . Στα μέσα του Φλεβάρη του 2014 έλαβε χώρα το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Ποιό ήταν το βασικό θέμα του συνεδρίου ; Το εκπαιδευτικό κουπόνι. Ποιοί άλλοι παραβρέθηκαν εκτός από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ; Οι υπουργοί Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος και κ.Κεδίκογλου , ο υπουργός Ανάπτυξης κ.Χατζηδάκης και Γενικός Επιθεωρητής ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης κ. Ρακιντζής . 

Το ΙΟΒΕ ( Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών ) είναι στην ουσία η «δεξαμενή σκέψης του ΣΕΒ (Σύλλογος Ελλήνων Βιομηχάνων)» .Μην ξεχνάμε ότι και ο κ. Στουρνάρας που φέρεται να είναι ο συντάκτης των Μνημονίων είχε μακρά θητεία στη θέση του Γενικού Διευθυντή του ΙΟΒΕ. Ποιά ήταν τα βασικά σημεία αυτής της έρευνας η οποία ,παρεμπιπτόντως αναφέρω, διαβάστηκε στο 1ο Συνέδριο Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων ; 

α) Στις 29 χώρες του ΟΟΣΑ οι επιδόσεις των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων είναι καλύτερες εκείνων των δημόσιων σχολείων και αυτό οφείλεται στην χρηματοδότηση των γονέων. 
 β) Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ (2012) ανάμεσα σε 29 χώρες-μέλη του, μόνο στην Ελλάδα και σε άλλες 2 χώρες δεν παρέχεται καθόλου κρατική χρηματοδότηση στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Θέτει, λοιπόν , επιτακτικά το ζήτημα της χορήγησης δημόσιας χρηματοδότησης στα ιδιωτικά σχολεία, για να μπορούν να φοιτούν μαθητές από όλα τα οικονομικά στρώματα και όχι μόνο από τα υψηλότερα έτσι ώστε να πραγματώνεται πιο ουσιωδώς η ισότητα ευκαιριών. 
γ) Ότι πρέπει οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα επιλογής σχολείου: είτε δημόσιου είτε ιδιωτικού, ώστε με αυτό τον τρόπο να βελτιώνεται το εκπαιδευτικό έργο των σχολείων. 

2) Η ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο υπουργείο εργασίας. 

Με την ψήφιση του τελευταίου πολυνομοσχεδίου οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια πλέον δεν υπάγονται στο υπουργείο παιδείας αλλά στο υπουργείο εργασίας .Πέραν από την άρση της εποπτείας του κράτους από τη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μετατρέπονται πλέον σε απλούς ιδιωτικούς υπαλλήλους. Έτσι ελευθερώνονται οι απολύσεις (θα ισχύει ότι αφορά τον ιδιωτικό τομέα) και καταργούνται όλες οι συμβάσεις εργασίας και αντικαθίστανται από ατομικές. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι με την απειλή της απόλυσης οι εργοδότες θα μπορούν κάθε χρόνο να επιβάλουν νέες συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας. Τι όμως εξυπηρετεί μια τέτοια ενέργεια; 

Δίνει το δικαίωμα στους «σχολάρχες» να μειώσουν τα έξοδά τους ( απόλυση παλαιότερων εκπαιδευτικών και πρόσληψη νέων και φθηνότερων). Προσωπική μου άποψη είναι ότι με αυτό τον τρόπο οι «σχολάρχες» μειώνοντας τα λειτουργικά τους έξοδα θα μπορούν να κάνουν καλύτερες τιμές στους γονείς ώστε το voucher να αρκεί και να μην απαιτείται από τους γονείς να καλύψουν καμία διαφορά από τη τσέπη τους. Έτσι με αυτό τον τρόπο οι εγγραφές των ιδιωτικών σχολείων θα εκτιναχθούν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός στο συνέδριο των Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων που αναφέρθηκε πιο πάνω τονίστηκαν και τα εξής : 5.000 τον χρόνο κοστίζει ένας μαθητής δημοσίου Γυμνασίου στο ελληνικό κράτος. 7000 ευρώ κατά μέσο όρο κοστίζει ο αντίστοιχος μαθητής του ιδιωτικού Γυμνασίου στους γονείς του. Είναι φανερό ότι η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Σκεφθείτε λοιπόν τους γονείς που θα έχουν ένα κουπόνι στα χέρια τους και θα μπορούν να επιλέξουν και δημόσιο και ιδιωτικό σχολείο. Τι λέτε ότι θα επέλεγαν; 

3) Η υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και τα κοινωνικά στερεότυπα Το υπουργείο παιδείας τα τελευταία χρόνια έχει φροντίσει να υποβαθμίσει τη δημόσια παιδεία , να αμαυρώσει την εικόνα των εκπαιδευτικών του δημοσίου και την εικόνα των δημόσιων σχολείων. Από την άλλη το υπουργείο ποντάρει στην αξιοποίηση των κοινωνικών στερεότυπων που επικρατούν: θεωρεί ότι τα μεσαία ή και κατώτερα στρώματα που ψάχνουν απελπισμένα να αναρριχηθούν ταξικά μέσω των παιδιών τους, θα υποδεχτούν ως «μάννα εξ ουρανού» το εκπαιδευτικό κουπόνι που θα τους δίνει το δικαίωμα να γράψουν το παιδί τους σε ένα καλό σχολείο της επιλογής τους. 

Οι ολέθριες συνέπειες του voucher στις χώρες που εφαρμόστηκε 

1) Στις ΗΠΑ και στην Αγγλία αλλά και σε αρκετές άλλες χώρες που εφαρμόστηκε το voucher στην αρχή είχε θετική υποδοχή, κυρίως από τους γονείς χαμηλών και μεσαίων οικονομικών στρωμάτων που θεωρούσαν ότι το παιδί τους άξιζε ενός καλύτερου σχολείου. Οι στατιστικές όμως μελέτες έδειξαν ότι η αλλαγή σχολείου όχι μόνο δεν προκάλεσε βελτίωση της επίδοσης των παιδιών αλλά σε πολλές περιπτώσεις είχαμε και αισθητή πτώση. Οπότε ο αρχικός ενθουσιασμός των γονέων έχει πλέον μετατραπεί σε πονοκέφαλο. 

2) Πάρα πολλά σχολεία που δεν είχαν αρκετή ζήτηση από τους γονείς έκλεισαν και οι εκπαιδευτικοί που εργάζονταν σε αυτά απολύθηκαν. 

3) Τα σχολεία μετατράπηκαν σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις όπου έπρεπε να διασφαλίζουν τη φήμη τους για να συνεχίζουν να υπάρχουν αφήνοντας όμως στην άκρη τον ουσιώδη παιδαγωγικό τους ρόλο. Προετοίμαζαν τους μαθητές τους μόνο για τις εξετάσεις και έριχναν το βάρος σε μαθήματα που εξετάζονταν σε εθνικό επίπεδο (μαθηματικά ,γλώσσα) με αποτέλεσμα την πλημμελή εκπαίδευση τους σε όλα τα άλλα μαθήματα. 

4) Στους εκπαιδευτικούς που έβλεπαν ότι το επαγγελματικό τους μέλλον εξαρτάται από το μέλλον της σχολικής μονάδας (φήμη, επιτυχίες, εγγραφές ) παρατηρήθηκε έξαρση του συνδρόμου της εργασιακής εξουθένωσης ( burn out syndrome), αφού υπερέβαλαν εαυτόν λόγω της ανασφάλειας και αναγκάζονταν να εργάζονται πολλές ώρες εκτός ωραρίου για να προετοιμάσουν τους μαθητές για εξετάσεις, μη παίρνοντας καμία ευχαρίστηση από την διδασκαλία τους. 

5) Ενώ στην αρχή όπου εφαρμόστηκε το voucher κάλυπτε το σύνολο της φοίτησης από ένα σημείο και μετά άρχισαν να μπαίνουν επιπλέον χρεώσεις στους γονείς με νέα «εκπαιδευτικά προϊόντα» που προσέφερε το σχολείο στους μαθητές και που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο αρχικό πακέτο. 

6) Ενώ οι υποστηρικτές του voucher μιλούσαν για πραγμάτωση της ισότητας ευκαιριών στην πραγματικότητα είχαμε μεγάλη όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση. Δημιουργήθηκε η κατηγορία των ανεπιθύμητων μαθητών που κανένα σχολείο δεν τους ήθελε γιατί θα αμαύρωναν τη φήμη του. Αδύναμοι μαθητές , μαθητές με μαθησιακά προβλήματα , μαθητές με οικογενειακά προβλήματα, παιδιά μεταναστών, ζωηροί μαθητές , παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες θεωρήθηκαν προβλήματα του σχολείου και οι διευθυντές φρόντιζαν να απαλλαγούν από αυτούς είτε ελέγχοντας τις εγγραφές τους είτε εκμεταλλευόμενοι τις διατάξεις που ευνοούσαν κάτι τέτοιο. 

To voucher είναι όπλο στα χέρια του νεοφιλελευθερισμού 

Βασικός υποστηρικτής του εκπαιδευτικού κουπονιού (School voucher) ήταν ο οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν (θεμελιωτής του νεοφιλελεύθερου μοντέλου οικονομίας) που ισχυριζόταν ότι «το εκπαιδευτικό κουπόνι είναι ένα μέσο για να επιτευχθεί η μετάβαση από ένα κρατικό σύστημα σε ένα σύστημα της αγοράς». Η πρώτη που έτρεξε να εφαρμόσει το voucher στη χώρα της ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ (της Αγγλίας) που ως γνωστόν ήταν φανατική θαυμάστρια του νεοφιλελευθερισμού και πιστή φίλη του Φρίντμαν. 

Το voucher στην ουσία μετατρέπει τον γονέα σε καταναλωτή και το σχολείο σε προϊόν. Η εκπαίδευση από κοινωνικό αγαθό που αφορά όλους μετατρέπεται σε ατομικό αγαθό . Το δημόσιο σχολείο όμως (όπως και όλα τα δημόσια αγαθά) ενισχύει το αίσθημα της λαϊκής ενότητας. Η συνέχειά του είναι συνυφασμένη με την ίδια την διατήρησης της δημοκρατίας. 

Το voucher είναι πολύ επικίνδυνο εργαλείο γιατί είναι ύπουλο και ξεγελάει τους γονείς για τις πραγματικές του προθέσεις. Ο νεοφιλελευθερισμός τους κλείνει το μάτι και τους λέει : « πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας , το παιδί σας αξίζει ένα καλύτερο σχολείο και εσείς αξίζετε ένα καλύτερο μέλλον». Προσπαθεί να τους πείσει ότι όλα γίνονται για το καλό των παιδιών τους. Οι γονείς δύσκολα μπορούν να καταλάβουν ότι πίσω από όλα κρύβονται συμφέροντα που απλά χρειάζονται τη δική τους συναίνεση για να εξυπηρετηθούν . 

Ο καπιταλισμός, με ακόμα άλλον έναν τρόπο, δείχνει το πιο τρομακτικό του πρόσωπο μέσα στα σχολεία που φοιτούν τα παιδιά μας. Στόχος του είναι να ενισχύσει τις ανισότητες ώστε η πλειονότητα των μαθητών να αποθαρρύνεται και να επιλέγει το δρόμο της κατάρτισης και της μαθητείας , αφού το σύστημα αυτή τη στιγμή έχει ανάγκη από χέρια και όχι από μυαλά. Είναι προφανές ότι η αντίσταση σε μια τέτοια επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και των συμφερόντων δεν μπορεί παρά να έχει πολιτική διάσταση.