Γυναικοκτονία

Υπάρχουν μητροκτονίες, πατροκτονίες, αδελφοκτονίες, κτλ.
Γιατί τόση αντίδραση στον όρο "γυναικοκτονία";

Ας δώσω ένα παράδειγμα:
Αν είμαι ληστής και κατά τη διάρκεια μιας ληστείας πυροβολήσω και σκοτώσω έναν πατέρα, μια γυναίκα και ένα παιδί, διέπραξα άραγε πατροκτονία, γυναικοκτονία και παιδοκτονία;

Όχι.
Διέπραξα ανθρωποκτονίες, γιατί η πρόθεσή μου ήταν να σκοτώσω ανθρώπους, χωρίς να ξεχωρίσω τα θύματα λόγω της ιδιότητάς τους.

Όμως, αν πάω σπίτι και σκοτώσω τον πατέρα μου (γιατί μια ζωή με καταπιέζει και του έχω άχτι), τότε είναι πατροκτονία.
Αν πάω σκοτώσω τη γυναίκα ή τη φιλενάδα μου (γιατί "χάλασε η φάση") είναι γυναικοκτονία.
Αν σκοτώσω το παιδί μου (γιατί έχω νεύρα και μια μέρα απλώς του έδωσα παραπάνω ξύλο από ότι συνήθως), είναι παιδοκτονία. Είναι η σχέση μου με το θύμα που προσδιορίζει αν είμαι απλώς ανθρωποκτόνος ή κάτι πιο ειδικό.

Τώρα, αν δεν έχω σχέση με το θύμα, αλλά το προσεγγίσω και του επιτεθώ ένεκα μιας δικής του ιδιότητας, είναι σωστό το έγκλημα να έχει την ονομασία που ταιριάζει στην ιδιότητα αυτή.

Για παράδειγμα, η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη ήταν παιδοκτόνος, όχι γιατί σκότωσε τα δικά της παιδιά, αλλά γιατί σκότωνε παιδιά. Δεν ήταν η σχέση μαζί τους που την έκανε παιδοκτόνο, αλλά η επιλογή. Τα επέλεγε επειδή ήταν παιδιά.

Αν επιτεθώ σ' έναν άνδρα και τον σκοτώσω, όχι επειδή είναι ο άνδρας μου, αλλά επειδή μισώ τους άνδρες γενικότερα, τότε είμαι ανδροκτόνος, και ο όρος ανδροκτονία θα έπρεπε να υπάρχει.
Αν σκοτώνω γυναίκες ή αν επιλέξω να επιτεθώ σε ένα άτομο επειδή είναι γυναίκα και τελικά τη σκοτώσω, τότε είμαι γυναικοκτόνος κι ο όρος αυτός πρέπει επίσης να υπάρχει.
Αν επιτεθώ σ' ένα άτομο επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ, κι εγώ δεν γουστάρω γκέι, τρανς και λεσβίες, τότε έχω διαπράξει ομοφοβικό έγκλημα.
Τέλος, αν επιτεθώ σε κάποιον γιατί δεν γουστάρω τη ράτσα, τη θρησκεία, τη γλώσσα, την καταγωγή του κτλ, τότε διαπράττω ρατσιστικό έγκλημα.

Γιατί όμως πρέπει να χωρίζουμε τα εγκλήματα σε κατηγορίες;
Γιατί δεν αρκεί ένα απλό "ανθρωποκτονία";

Ο διαχωρισμός μπορεί να βοηθήσει τις κοινωνικές υπηρεσίες να εντοπίσουν τάσεις. Αν διαπιστωθεί μεγάλη εγκληματικότητα σε έναν τομέα, η υπηρεσία αναζητά τα αίτια και προτείνει σχέδια δράσης και παρεμβάσεις, ώστε να αποτραπεί η μελλοντική απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Για παράδειγμα, πριν δεκαετίες, η Κίνα διαπίστωσε μια ανισορροπία στις γεννήσεις αγοριών και κοριτσιών. Η έρευνα αποκάλυψε πως γίνονταν βρεφοκτονίες, λόγω της προτίμησης για αρσενικό απόγονο. Το εύρημα οδήγησε σε μια σειρά μέτρων, ώσπου επιτράπηκε τελικά στους Κινέζους να αποκτούν και δεύτερο παιδί, αν το πρώτο ήταν κορίτσι.

Εννοείται φυσικά ότι παρόμοιες έρευνες γίνονται (και μέτρα λαμβάνονται) σε χώρες που νοιάζονται πραγματικά για τους πολίτες τους.
Σε χώρες που ο κρατικός μηχανισμός κάνει σωστά τη δουλειά του, παρέχοντας υπηρεσίες που ωφελούν το κοινωνικό σύνολο.
Όχι σε χώρες που απλά αναλώνονται σε λόγια ανησυχίας για το δημογραφικό...

 

Πηγή εικόνας