Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Σταφυλόκοκκος!

Ο μικρός ξύνεται. Το έχουμε συνηθίσει πια, κάθε τσιμπιά κουνουπιού να γίνεται πληγή.
Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν η επιμόλυνση.
Ξαφνικά, οι συνηθισμένες πληγές αντί να περνούν εξαπλώνονταν.
Και τι είναι αυτό γύρω τους; Φουσκάλες με υγρό;
Γρήγορα στο γιατρό!

Τι είναι
Ο σταφυλόκοκκος είναι ένα μικρόβιο που υπάρχει παντού γύρω μας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις δε μας ενοχλεί.
Αν όμως εισβάλει στο σώμα, τότε τα πράγματα μπορεί να είναι σοβαρά γιατί είναι ύπουλο μικρόβιο που μπορεί να γίνει επικίνδυνο, ιδίως σε νεογνά ή εξασθενημένους οργανισμούς.

Πώς μοιάζει
Ο σταφυλόκοκκος συνήθως εμφανίζεται σαν ένα μικρό σπυράκι, με μια φουσκαλίτσα στο κέντρο.


Έπειτα γίνονται μικρή πληγή, με καπαλάκι στο κέντρο.
 Η πληγή εξελίσσεται σε "μικρό κρατήρα με μια κρούστα σα ζαχαρωμένο μέλι επάνω". Τριγύρω εμφανίζονται κι άλλες φουσκαλίτσες, που όλο και πληθαίνουν.




(Υπάρχουν κι άλλες μορφές, που μπορείτε να τις δείτε εδώ, όπως οι περίφημοι "καλόγεροι" ή "μαύρες", που θυμούνται οι μεγαλύτεροι.)

Πρόληψη
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.
Η καλύτερη πρόληψη για το σταφυλόκοκκο είναι η σχολαστική καθαριότητα.
  • Φροντίστε το παιδί να πλένει τα χέρια του τακτικά.
  • Μάθετέ του να τα πλένει σωστά (δείτε τις οδηγίες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων).
  • Κόβετε τα νύχια του κοντά.
  • Φροντίστε να μην έχει ανοιχτές πληγές στο δέρμα και να μην ξύνει σπυράκια και τσιμπήματα κουνουπιών.
  • Αν υπάρχουν τέτοιες πληγές, φροντίστε να είναι καλυμμένες όταν το παιδί παίζει στην παιδική χαρά, στην εξοχή ή στην παραλία. Είναι καλό πριν βάλετε το τσιρότο να εφαρμόσετε ένα τοπικό αντιμικροβιακό.
  • Ένα ντους μετά από κάθε έξοδο επιβάλλεται.
  • Στεγνώνετε καλά τα σφουγγάρια και τις πετσέτες στον ήλιο (ή στο καλοριφέρ αν είναι χειμώνας) για να τα εμποδίσετε να γίνουν εστίες μικροβίων. Η υγρή ατμόσφαιρα του μπάνιου είναι ιδανική για την ανάπτυξη μικροοργανισμών!

Αντιμετώπιση
Όταν οι βλάβες είναι λίγες και περιορισμένες σ' ένα σημείο του σώματος, τότε η τοπική αντιμετώπιση είναι η καλύτερη:
  • πλένουμε το σημείο με αντιμικροβιακό σαπούνι
  • σκουπίζουμε με χαρτοπετσέτα, όχι πετσέτα, γιατί το μικρόβιο θα μείνει στην πετσέτα και μπορεί να προσβάλει άλλο σημείο του σώματος ή άλλο πρόσωπο του σπιτιού
  • εφαρμόζουμε αντιμικροβιακή αλοιφή, τοπικά.
  • πλένουμε τα χέρια μας πριν και μετά από κάθε εφαρμογή, σχολαστικά.
Αυτό το κάνουμε πρωί-μεσημέρι-βράδυ επί πέντε μέρες συνέχεια.

Αντιβίωση
Είναι καλύτερο να αποφεύγουμε την αντιβίωση, η οποία σκοτώνει μεν το σταφυλόκοκκο, αλλά προκαλεί και σοβαρή καταστροφή των καλών μικροβίων που ζουν στο σώμα μας και τα οποία είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού.
Αν όμως οι βλάβες συνεχίζονται και μετά την πέμπτη μέρα, αν είναι πολλές, αν εμφανίζονται σε πολλά σημεία του σώματος και κυρίως σε σημεία που θα ήταν δύσκολο να τα μεταφέρει το παιδί με τα χέρια του, τότε σημαίνει πως το μικρόβιο έχει μπει μέσα στο σώμα και πρέπει να αντιμετωπιστεί πιο επιθετικά, γιατί πλέον υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει βλάβες στα εσωτερικά όργανα.
  • Δίνουμε αντιβίωση μόνο εφόσον το πει ο γιατρός μας
  • Δίνουμε τη σωστή δόση ανάλογα με το βάρος του παιδιού
  • Προσέχουμε να μην ξεχάσουμε μια δόση, έτσι ώστε το φάρμακο να είναι πάντα παρόν στους ιστούς του σώματος σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Βάλτε το ξυπνητήρι ή υπενθύμιση στο κινητό σας για να είστε σίγουρη ότι δε θα ξεχαστείτε!
  • Ποτέ και για κανένα λόγο δε σταματάμε την αντιβίωση πριν ολοκληρώσει τον κύκλο της η θεραπεία. Δηλαδή παίρνουμε ευλαβικά το φάρμακο για όσες μέρες μας πει ο γιατρός, και ποτέ λιγότερες! Μπορεί τα σπυράκια να έχουν ήδη εξαφανιστεί, αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος το μικρόβιο να ζει ακόμη στο σώμα και αν δεν το σκοτώσουμε εντελώς, σίγουρα και τελειωτικά, τότε θα ξαναεμφανιστεί, αλλά αυτή τη φορά θα είναι ισχυρότερο!
  • Αλλάζουμε τα ρούχα, τα σεντόνια και τις πετσέτες του παιδιού καθημερινά, τα πλένουμε σε υψηλή θερμοκρασία και τα στεγνώνουμε στον ήλιο, αν είναι δυνατό.

Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.

---------------------------------
Σημείωση: Τις περισσότερες πληροφορίες και την τελευταία φωτογραφία του άρθρου τις οφείλω στο άρθρο του υπέροχου παιδίατρου Ν. Βαράκη. Να είσαι πάντα καλά γιατρέ!
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ, εδώ κι εδώ.