Υπάρχουν όμως πάντα οι δύσκολες μέρες, όταν τα παιδιά είναι κακοδιάθετα, κουρασμένα, πεινασμένα ή και τα τρία. Υπάρχουν κι άλλες μέρες, που δε θέλουν ένα φρούτο γιατί τους φαίνεται ξένο και άγνωστο (βλέπεις η μνήμη τους δε φτάνει μέχρι πέρυσι που το έτρωγαν μια χαρά).
Σ' αυτές τις περιπτώσεις η μαμά κάνει κολπάκια:
Τι έχω μάθει ως τώρα για τα φρουτοσουβλάκια:
1. Φρουτοσουβλάκι μπορείς να φτιάξεις με όλα τα φρούτα, αλλά τα σκληρά φρούτα, όπως το μήλο, σπάζουν αντί να τρυπιούνται, ιδίως αν είναι κομμένα σε μικρά κομμάτια (και θα είναι, για τα μικρά στοματάκια). Το κόλπο είναι να τα τρυπάς στρίβοντας το καλαμάκι, αργά και σταθερά.
2. Όσο πιο πολλά χρώματα, τόσο πιο ελκυστικό το σουβλάκι στα μάτια των παιδιών.
3. Απαγορεύονται οι φλούδες και τα κουκούτσια. Από σταφύλι μόνο σταφίδα κι όλα τα υπόλοιπα ξεφλουδισμένα.
4. Αφού περαστούν τα φρούτα, η μύτη του σουβλακιού πρέπει να κόβεται.
5. Πρέπει να δείξεις στα παιδιά να τρώνε το σουβλάκι με το πλάι, αλλιώς το βάζουν στο στόμα από την άκρη και είναι επικίνδυνο.
6. Πεπόνι με τυρί δεν είναι ακριβώς φρουτοσουβλάκι αλλά έχει μεγάλο σουξέ και είναι ένα πολύ καλό κολατσιό.
7. Μια ωραία παραλλαγή του σουβλακιού είναι το κολλιέ από φρούτα, αλλά θέλει επίβλεψη (και καλό καθάρισμα - δεν το ξαναέκανα, αλλά είχε πλάκα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου