Για τα παιδιά που κάνουν καταλήψεις, εμείς φταίμε.
Φταίμε γιατί, ενώ ξέραμε τα χάλια της παιδείας από τα δικά μας χρόνια, δεν κάναμε τίποτα για να τα φτιάξουμε.
Φταίμε γιατί αφήσαμε τα σχολεία να γίνουν φυλακές, τσιμεντένια κουτιά με κάγκελα και αίθουσες κοντέινερ, υπόγειες ή χωρισμένες με γυψοσανίδες.
Φταίμε γιατί αφήσαμε να γίνεται φυσική χωρίς πειράματα, μουσική χωρίς όργανα, εργασίες χωρίς βιβλιοθήκες, διάλειμμα χωρίς αρκετή αυλή για να παίξουν τα παιδιά μας.
Φταίμε γιατί αντί να απαιτήσουμε ένα καλύτερο σχολείο, βιαστήκαμε να πληρώσουμε για φροντιστήριο, έτσι ώστε να τρέχουν τα παιδιά μας από το πρωί ως το βράδυ χωρίς το χρόνο να σκεφτούν τα όσα καλούνται να παραχώσουν άκριτα στο κεφάλι τους.
Φταίμε, γιατί ανεχτήκαμε τα απαίσια βιβλία με τα χοντρά λάθη.
Φταίμε γιατί όταν ακούσαμε ότι θα στοιβαχτούν 27 άτομα ανά εκπαιδευτικό, δεν αγανακτήσαμε.
Φταίμε γιατί όταν αντιστοιχούν 25 παιδόπουλα ανά νηπιαγωγό δεν σκεφτόμαστε πώς στην ευχή θα τα κάναμε καλά αν ήταν στα χέρια μας, ούτε τι είδους "αγωγή" θα λάβουν υπό τέτοιες συνθήκες.
Φταίμε, γιατί όταν γίνονται καταλήψεις μας νοιάζει να "μη χάσει το παιδί σχολείο" όχι σε τι σχολείο πηγαίνει.
Φταίμε για όλα, αλλά πιο πολύ φταίμε γιατί δεν είπαμε ένα ηχηρό όχι όταν πέρναγαν τα νέα μέτρα.
Φταίμε γιατί δε σταματήσαμε τη λαίλαπα πριν φτάσει στα παιδιά μας.
Και τώρα τα παιδιά μας πρέπει να κάνουν αυτό που δεν κάναμε εμείς.
Είναι στα κάγκελα για να προστατέψουν τον εαυτό τους.
Και πρέπει να το κάνουν τα ίδια, γιατί δεν το κάναμε εμείς.
Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε...
_________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου