Η χώρα καίγεται. Τα δάση μας, το οξυγόνο μας, η φύση μας, έχουν φτάσει στα έσχατα όριά τους. Δεν αρκούν τα συνηθισμένα μέτρα. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής. Χρειάζεται να πείσουμε, αυτούς που κρατούν το τιμόνι της χώρας, πως το πράσινο, η φύση και τα βουνά μας έχουν μεγαλύτερη αξία από ταξενοδοχεία και τις άλλες επενδύσεις που οραματίζονται. Είμαστε πολλοί. Έχουμε τη δύναμη. Είναι καιρός να το απαιτήσουμε τώρα, πριν είναι αργά:
β) Επαναστελέχωση, εξοπλισμός και χρηματοδότηση της Δασικής υπηρεσίας.
γ) Απαγόρευση αποχαρακτηρισμού δασικών περιοχών, για οποιονδήποτε λόγο, είτε έχουν καεί είτε όχι.
δ) Απαγόρευση οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε φυσικό περιβάλλον (εκτός από οικοτουρισμό, μελίσσια και ρετσίνι).
ε) Πανελλαδικό πρόγραμμα εντατικής επαναδάσωσης, ακόμη και σε μη δασικές εκτάσεις (πχ. όρος Αιγάλεω).
στ) Πανελλαδικό πρόγραμμα επέκτασης του αστικού πρασίνου σε κάθε πόλη.
ζ) Στοχευμένα μέτρα για τη μείωση της κατανάλωσης ρεύματος, αντί για τη στροφή στα ορυκτά καύσιμα.
η) Στοχευμένα μέτρα για τη μείωση των αερίων θερμοκηπίου από τη βιομηχανία, τις μετακινήσεις, τη θέρμανση κτλ.
Όλη η χώρα σήμερα είναι έτοιμη να βγει στους δρόμους, όπως το 2007. Έχουμε φτάσει στα όρια της ανοχής μας και της αντοχής μας. Είμαστε η πλειοψηφία. Αν υπάρχει δημοκρατία, η φωνή μας πρέπει να ακουστεί και να γίνει νόμος. Αν δεν ακουστεί, θα ξέρουμε...
(Σημείωση: Α, κι αφού πείσουμε τους δικούς μας, πρέπει να πείσουμε και τους άλλους ηγέτες ν' αλλάξουν ρότα, έστω και την τελευταία στιγμή.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου