Εργαζόμενη και μάνα. Γίνεται;

Βρήκα προχτές μια μικρή ανάρτηση στο facebook που έξυσε παλιές πληγές. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, από τον καιρό που τα δικά μου παιδιά ήταν μικρά. Όχι, ψέμματα. Άλλαξαν προς το χειρότερο. Μικρότεροι μισθοί, περισσότερες ώρες και το γνωστό ζήτημα:

ποιος θα φροντίσει για τα παιδιά όσο οι γονείς εργάζονται; 

Σας το λέω με το χέρι στη φωτιά, αν δεν υπήρχαν η Ελληνίδα γιαγιά και ο Έλληνας παππούς, αυτή η ράτσα θα είχε ήδη σβήσει από προσώπου γης. 

 

Γιατί το κράτος, που κόπτεται για το δημογραφικό και διοργανώνει συνέδρια για την γονιμότητα, αφήνει τους γονείς να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.
Οι νόμοι, οι θεσμοί του, η οργάνωση των υπηρεσιών του, έχουν πολλάκις αποδείξει πως αν θες παιδιά, τα κάνεις με δική σου ευθύνη.
Αν υπάρχει κάποια/ος να σου τα φυλάξει, να τα διαβάσει και να τα πάει στις δραστηριότητές τους, καλώς. Αλλιώς, βγάλ' τα πέρα όπως μπορείς.
Πλήρωσε για ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, σχολεία, νταντάδες, κέντρα μελέτης ή δημιουργικής απασχόλησης.
Δεν έχεις;
Τι κρίμα...