Κοπέλα βγήκε 1ο ραντεβού άφραγκη κι αυτός την άφησε νηστική

Το ομολογώ: είδα τον τίτλο κι έπεσα στην παγίδα. Και άνοιξα το βίντεο για να πάρω απαντήσεις, αλλά δεν έμαθα τίποτα. Δεν ξέρω πώς και γιατί ήταν άφραγκη. Είχε ξεχάσει πορτοφόλι; Δεν είχε απλά χρήματα αυτό τον καιρό; Ήταν από εκείνες τις κοπέλες που περιμένουν ότι ο άντρας πάντα πληρώνει; Ή ήταν επαγγελματίας της εκμετάλλευσης; Δε θα μάθω ποτέ και, σε τελική, δεν έχει σημασία. Γιατί, όποιος και να ήταν ο λόγος, φέρθηκαν και οι δύο με τρόπο τόσο λάθος που δεν ξέρω από πού να πρωτοεξηγήσω. Και, δυστυχώς, βλέπω πως όλο και περισσότεροι φαίνεται να αγνοούν ακόμη και τις βασικότερες αρχές της σωστής συμπεριφοράς.

 

Όλες/οι έχουμε βγει

λάθος ραντεβού με άτομα που αποδείχτηκαν σκάρτα. Φέρεσαι πολιτισμένα, φεύγεις μόλις βρεις τρόπο να το κάνεις εύσχημα και δεν ξαναβγαίνεις μαζί τους. Τόσο απλά.

Αλλά και τα δύο παιδιά του ραντεβού δεν έπαιξαν σωστά.

Η κοπελιά έκανε κακώς αν περίμενε να τα "σκάσει" ο άντρας. Ναι, κάποτε οι άντρες πλήρωναν τα πάντα, γιατί οι γυναίκες δεν δούλευαν. Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει. Αν δεν ήταν επαγγελματίας που σκοπίμως δεν είχε (ή έκανε ότι δεν είχε) χρήματα, μόλις διαπίστωσε ότι δεν είχε πορτοφόλι, θα έπρεπε να προτείνει να φύγει. Αν δεν το έκανε, κακώς. Αν το έκανε και ο συνοδός της την έπεισε να μείνει, αλλά της έκανε μετά το καψόνι με το φαγητό, θα έπρεπε να είχε φύγει τότε, όχι να κάθεται και να τον βλέπει να τρώει. Λούης. Καπνός. Δεν συνεχίζεις τέτοιο ραντεβού. Γιατί; Για να τον βλέπεις να σε ταπεινώνει; Όχι βέβαια. Αλλά θα έπρεπε τα του τα πει στα ίσια, όχι να αναζητήσει δικαίωση (ή εκδίκηση) αργότερα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Από την άλλη, ο άνδρας, αν είχε μυριστεί εκμετάλλευση, θα μπορούσε να διακόψει το ραντεβού. Θα μπορούσε να της προτείνει "Θες να σε πάω σπίτι να πάρεις το πορτοφόλι σου;" ή να πει "Δεν πειράζει, μπορούμε να βγούμε άλλη φορά." Προφανώς όμως, όμως συνέχισε το ραντεβού, άρα έδωσε το σήμα ότι "θέλω να περάσω χρόνο μαζί σου και δε με νοιάζει που είσαι άψιλη". Όταν έχεις δώσει σήμα ότι κάτι δεν σε πειράζει, δεν "τιμωρείς" τον άλλο γι αυτό. Κι ακόμη περισσότερο, όταν επιλέγεις να περάσεις χρόνο με κάποιον, πρέπει να υπάρχει ισότητα και αμοιβαιότητα. Θα μπορούσε να μην πάρει γεύμα. Αφού πήρε όμως, έπρεπε να παραγγείλει για δύο ή το μοιραστεί μαζί της. Οτιδήποτε άλλο είναι απρέπεια, για να μην πω τίποτα χειρότερο. Και καρμιριά, γιατί δεν μιλάμε για κανένα εστιατόριο Μισελέν, αλλά για ταχυφαγείο της πλάκας... Μιλάμε φέρθηκε απαίσια "για μια χούφτα δολάρια". Κυριολεκτικά.

Οπωσδήποτε το ερώτημα που θέτει η κοπέλα στο τέλος είναι εντελώς ρητορικό:
Να ξαναβγεί μαζί του; Με τίποτα!
Αν τον θέλει για εκμετάλλευση, προφανώς δε θα βγάλει τίποτα από αυτόν.
Αν πάλι τον θέλει για σχέση, τι να κάνεις ένα άτομο που δεν ξέρει στοιχειώδεις κανόνες ανθρώπινης συμπεριφοράς; Πώς θα γίνει σύντροφος ένας άνθρωπος που δεν έχει την ενσυναίσθηση να καταλάβει την ντροπή και την ταπείνωση που προκαλεί το να της θυμίζει πως δεν έχει χρήματα; Ή, χειρότερα, αν ξέρει τι της προκαλεί αλλά το κάνει επίτηδες; Τι θα κάνει μετά αν σκύψει το κεφάλι και δεχτεί τη συμπεριφορά του;

Πάντως εγώ πάντα προσφερόμουν να πληρώσω στο πρώτο ραντεβού και έκρινα τον άλλον με βάση την αντίδραση:
Θα το δεχτεί με χαρά ή θα επιμείνει να πληρώσει μόνο εκείνος; (το πόσο θα επιμείνει και με ποιο τρόπο, είναι πολύ σημαντικό)
Θα προτείνει να μοιραστούμε το λογαριασμό στη μέση ή θα κάτσει να λογαριάσει πόσα θα πληρώσει ο καθένας;
Ασχέτως του πόσα θα έδινα στο ραντεβού, τα θεωρούσα λεφτά κερδισμένα, γιατί λίγα πράγματα φανερώνουν τον χαρακτήρα όσο το πορτοφόλι.
Και είναι καλύτερα οι άνθρωποι να εκδηλώνονται νωρίς-νωρίς, πριν προχωρήσουν τα πράγματα.

 

 

_________

Πηγή εικόνας