Γιορτάζουμε όλοι σήμερα, όχι μόνο τα ζευγάρια

Τη μισούσα αυτή τη γιορτή. Τη μισούσα όπως ο άστεγος μισεί τα Χριστούγεννα. Δεν είναι μια γιορτή για όλο τον κόσμο. Είναι μια γιορτή που χωρίζει τον κόσμο: όσοι έχουν γιορτάζουν και χαίρονται κι όσοι δεν έχουν μένουν να κοιτούν με ζήλεια απ’ τα παράθυρα. Άσε που οι εορτάζοντες τους κατηγορούν κιόλας ότι τάχατες εκείνοι φταίνε που είναι στην απέξω.

Γι αυτό τη μισούσα. Αλλά όχι πια. Όχι γιατί τώρα είμαι από εκείνους που γιορτάζουν. Αλλά γιατί κατάλαβα πως σήμερα γιορτάζουμε όλοι.

Σήμερα γιορτάζει ο έρωτας. Αλλά μήπως ο έρωτας είναι ένας και μοναδικός; Ο έρωτας έχει περισσότερες μορφές από τ’ αστέρια τ’ ουρανού. Ερωτικός, πλατωνικός, παθιασμένος ή εγκεφαλικός είναι εκεί και μας δίνει ζωή κάθε μέρα.

Από έρωτα γεννηθήκαμε όλοι. Δε μιλώ μόνο για τον έρωτα του ζευγαριού, αλλά τον άλλο, μεγάλο έρωτα του γονιού προς το παιδί του. Αυτός ο έρωτας μας μεγάλωσε κι αυτός μας έπλασε. 

Έρωτας ήταν αυτό που σας έκανε να διαλέξετε σπουδές, δουλειά καριέρα. Έρωτας είναι αυτό που σας έκανε να κάνετε οικονομία ώσπου ν’ αποκτήσετε το αμάξι, τη μοτοσικλέτα, τη συλλογή που πάντα θέλατε. Έρωτας ήταν αυτός που σας έκανε να τσαλαπατηθείτε σ’ εκείνη τη συναυλία. Έρωτας σας κάνει να περνάτε ώρες σ’ αυτό ή εκείνο το χόμπι. Ο έρωτας σας στέλνει ταξίδια, σας βγάζει έξω με την παρέα, σας μαθαίνει μουσική ή ξένες γλώσσες.

Ο έρωτας κάνει το ζωγράφο να ιδρώνει πάνω απ’ το καβαλέτο, το συγγραφέα να ξενυχτά γράφοντας, τον επιστήμονα να ξεχνά να βγει από το εργαστήρι του. Ο έρωτας βγάζει τον ακτιβιστή στο δρόμο να τρώει δακρυγόνα. Ο έρωτας στέλνει τον επαναστάτη στα οδοφράγματα.

Ο έρωτας μας ανοίγει τα μάτια σε μια ζωή με νόημα. Δε χρειάζεται να είναι άνθρωπος, δε χρειάζεται να έρχεται κρατώντας ανθοδέσμη. Είναι εκεί έξω και περιμένει να τον βρούμε.  Ως τότε θα ζει μέσα μας, περιμένοντας αυτό το κάτι που θα τον κάνει να ξεχυθεί και να γεμίσει τον κόσμο με χρώμα. 

Γι αυτό όλοι όσοι νομίζετε πως δε γιορτάζετε σήμερα, κοιτάξτε καλά τον εαυτό σας και γιορτάστε τους δικούς σας έρωτες. 

Γιορτάστε για τους έρωτες που ζήσατε κι έδωσαν σχήμα και νόημα στη ζωή σας. 

Γιορτάστε για τους έρωτες που ζείτε κάθε μέρα, κι ας μην τους λέτε έρωτες: το ζεστό καφέ το πρωί, το μάθημα χορού κάθε Πέμπτη, το κόκκινο ηλιοβασίλεμα που είδατε χτες, το βιβλίο που έχετε διαβάσει 4-5 φορές, το τραγούδι που δε βαριέστε ποτέ...

Γιορτάστε για τους έρωτες που θα έχετε, εκείνους που δεν έχετε βρει ακόμη. Βγείτε έξω κι αναζητήστε τους. Κι όταν βρείτε κάποιον ή κάτι που αξίζει ν’ αγαπηθεί, δώστε του όλη την αγάπη σας. 

Γιατί δεν είναι η αγάπη που μας δίνουν, αλλά αυτή που δίνουμε εμείς εκείνη που κάνει την καρδιά μας να γιορτάζει. Και σ’ αυτή τη γιορτή, λουλούδια και σοκολατάκια είναι περιττά.

Χρόνια σας πολλά!