Πολλοί πιστεύουν πως το πρόβλημα είναι η καθαριότητα: καθαρά παιδιά δεν κολλούν, βρώμικα, άπλυτα παιδιά είναι γεμάτα ψείρες. Αυτό δεν εξηγεί γιατί και τα καλοπλυμένα παιδιά κολλούν, αν αυτός που κάθησε δίπλα τους είχε ψείρες.
Η γιαγιά μου έλεγε πως οι ψείρες πάνε στους "γλυκοαίματους". Εκείνη (κι εγώ) μαζεύαμε ψείρες σχεδόν κάθε χρονιά. Ο αδελφός μου και η μητέρα μου ποτέ.
Μήπως η γιαγιά μου είχε δίκιο;
Ή μήπως το φαινόμενο οφείλεται σε κάτι άλλο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη; Χημική σύσταση του δέρματος για παράδειγμα (PΗ ή λιπαρότητα), ή οσμή;
Τείνω προς το τελευταίο, γιατί από τότε που μας είπαν ένα κόλπο δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ ψείρες.
Το κόλπο είναι απλό: λεβάντα.
Όπως διώχνει το σκόρο από τα μάλλινα, έτσι διώχνει και την ψείρα από τον άνθρωπο. Το παιδί μυρίζει υπέροχα και οι ψείρες μένουν μακριά.
Δοκιμάστε την: πάρτε λίγη κολώνια από ένα αρωματοπωλείο, ψεκάστε κάθε πρωί το κεφαλάκι του παιδιού (στο πίσω μέρος) και ξενοιάστε.
Στο σπίτι μας δεν έχουμε δει ψείρα από το 2010.
Τι λέτε; Τι χάνετε να το δοκιμάσετε;
Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου